Μία ακόμη πετυχημένη διήμερη εκδρομή προστέθηκε στην αλυσίδα των εκδρομών του Συλλόγου μας. Για μία ακόμη φορά οι Τερπνιώτες απέδειξαν περίτρανα ότι μπορούν να ξεπεράσουν όλα τα προβλήματα που παρουσιάζονται και να χαρούν με την ψυχή τους τις ευκαιρίες που τους δίνονται.
Η μεγάλη παρέα ξεκίνησε, το Σάββατο 27 Μαΐου από το γνωστό σημείο εκκίνησης της Πλατείας Αριστοτέλους, με την ελπίδα να διαψευστούν οι προβλέψεις της Ε.Μ.Υ για τον καιρό του Σαββατοκύριακου, που προέβλεπαν βροχές και καταιγίδες.
Με μία ενδιάμεση στάση για καφέ φθάσαμε το μεσημέρι στο Βόλο.
Με προορισμό τα γραφικά χωριά του Πηλίου φθάσαμε στη Μακρινίτσα όπου είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε τα υπέροχα πηλιορείτικα αρχοντικά, να φωτογραφηθούμε στην πλατεία με τον αιωνόβιο πλάτανο και την καταπληκτική πανοραμική θέα του Βόλου, και να γευτούμε τα παραδοσιακά φαγητά του Πηλίου.
Επόμενος σταθμός τα Χάνια, ένα γραφικό χωριό που σφύζει από ζωή το χειμώνα με το χιονοδρομικό κέντρο. Δυστυχώς αυτή την εποχή η κίνηση ήταν υποτονική.
Νωρίς το απόγευμα τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο , ξεκουραστήκαμε λίγο και πήραμε δυνάμεις για το βραδινό γλέντι.Αυτό που καθορίζει κάθε διήμερη εκδρομή, το γλέντι του Σαββάτου, ήταν καταπληκτικό.
Η υπέροχη ορχήστρα του κέντρου ανέβασε το κέφι στα ύψη και έδωσε τη δυνατότητα να δείξουμε τις χορευτικές μας ικανότητες.
Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι οι θαμώνες του κέντρου μας θεώρησαν μέλη χορευτικού Συλλόγου.
Η δεύτερη μέρα προέβλεπε επίσκεψη στις Μηλιές , Βυζίτσα, τραινάκι του Βόλου .... Δυστυχώς οι προβλέψεις της Ε.Μ.Υ επιβεβαιώθηκαν και ο ουρανός από το πρωί άνοιξε τους καταρράκτες του, ώστε δε μας άφησε ούτε να κατεβούμε από το λεωφορείο.
Παρόλα αυτά το πρωί προλάβαμε τη Θεία Λειτουργία στην εκκλησία της Παναγίας Τρύπας. Μία ξεχωριστή εκκλησία στην παραλία του Παγασητικού κτισμένη κυριολεκτικά σε μία τρύπα ενός βράχου. Επίσης θαυμάσαμε την υπέροχη και καταπράσινη φύση του ανατολικού Πηλίου.
Το μεσημέρι επισκεφθήκαμε το Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας Ν & Σ Τσαλαπάτα στο Βόλο. Ένα παλιό εργοστάσιο κεραμοποιίας (το μεγαλύτερο του είδους του) που ζωντάνεψε το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλων της Τράπεζας Πειραιώς.
Γνωρίσαμε όλη την παραγωγική διαδικασία με τα βαγονέτα, τις δεξαμενές αργίλου, τα τριβεία, τις πρέσες, τους κοπτήρες, τα ξηραντήρια, την επιβλητική κάμινο Hoffmann, καθώς και τα τελικά προϊόντα τούβλα και κεραμίδια διαφόρων τύπων, ύστερα από μία καταπληκτική ξενάγηση του υπευθύνου.
Βέβαια από την εκδρομή μας στο Βόλο δε θα μπορούσε να λείψει και η επίσκεψή μας στα ξακουστά τσιπουράδικα. Ένα από τα καλύτερα και παλιότερα τσιπουράδικα στη Ν. Ιωνία μας δέχτηκε και δοκιμάσαμε το υπέροχο τσίπουρο αλλά περισσότερο τους ξακουστούς τσιπουρομεζέδες.
Με το κέφι ανεβασμένο (λόγω τσίπουρου) πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Το κλίμα στο λεωφορείο χαρούμενο και ευχάριστο. Οι κριτικές και ο απολογισμός της εκδρομής απ΄ όλους θετικές, και πολλές υποσχέσεις για συμμετοχή στην επόμενη εκδρομή του Συλλόγου.Με την απαραίτητη στάση για τον απογευματινό καφέ, φθάσαμε νωρίς το απόγευμα στη Θεσσαλονίκη
Η μεγάλη παρέα ξεκίνησε, το Σάββατο 27 Μαΐου από το γνωστό σημείο εκκίνησης της Πλατείας Αριστοτέλους, με την ελπίδα να διαψευστούν οι προβλέψεις της Ε.Μ.Υ για τον καιρό του Σαββατοκύριακου, που προέβλεπαν βροχές και καταιγίδες.
Με μία ενδιάμεση στάση για καφέ φθάσαμε το μεσημέρι στο Βόλο.
Με προορισμό τα γραφικά χωριά του Πηλίου φθάσαμε στη Μακρινίτσα όπου είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε τα υπέροχα πηλιορείτικα αρχοντικά, να φωτογραφηθούμε στην πλατεία με τον αιωνόβιο πλάτανο και την καταπληκτική πανοραμική θέα του Βόλου, και να γευτούμε τα παραδοσιακά φαγητά του Πηλίου.
Επόμενος σταθμός τα Χάνια, ένα γραφικό χωριό που σφύζει από ζωή το χειμώνα με το χιονοδρομικό κέντρο. Δυστυχώς αυτή την εποχή η κίνηση ήταν υποτονική.
Νωρίς το απόγευμα τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο , ξεκουραστήκαμε λίγο και πήραμε δυνάμεις για το βραδινό γλέντι.Αυτό που καθορίζει κάθε διήμερη εκδρομή, το γλέντι του Σαββάτου, ήταν καταπληκτικό.
Η υπέροχη ορχήστρα του κέντρου ανέβασε το κέφι στα ύψη και έδωσε τη δυνατότητα να δείξουμε τις χορευτικές μας ικανότητες.
Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι οι θαμώνες του κέντρου μας θεώρησαν μέλη χορευτικού Συλλόγου.
Η δεύτερη μέρα προέβλεπε επίσκεψη στις Μηλιές , Βυζίτσα, τραινάκι του Βόλου .... Δυστυχώς οι προβλέψεις της Ε.Μ.Υ επιβεβαιώθηκαν και ο ουρανός από το πρωί άνοιξε τους καταρράκτες του, ώστε δε μας άφησε ούτε να κατεβούμε από το λεωφορείο.
Παρόλα αυτά το πρωί προλάβαμε τη Θεία Λειτουργία στην εκκλησία της Παναγίας Τρύπας. Μία ξεχωριστή εκκλησία στην παραλία του Παγασητικού κτισμένη κυριολεκτικά σε μία τρύπα ενός βράχου. Επίσης θαυμάσαμε την υπέροχη και καταπράσινη φύση του ανατολικού Πηλίου.
Το μεσημέρι επισκεφθήκαμε το Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας Ν & Σ Τσαλαπάτα στο Βόλο. Ένα παλιό εργοστάσιο κεραμοποιίας (το μεγαλύτερο του είδους του) που ζωντάνεψε το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλων της Τράπεζας Πειραιώς.
Γνωρίσαμε όλη την παραγωγική διαδικασία με τα βαγονέτα, τις δεξαμενές αργίλου, τα τριβεία, τις πρέσες, τους κοπτήρες, τα ξηραντήρια, την επιβλητική κάμινο Hoffmann, καθώς και τα τελικά προϊόντα τούβλα και κεραμίδια διαφόρων τύπων, ύστερα από μία καταπληκτική ξενάγηση του υπευθύνου.
Βέβαια από την εκδρομή μας στο Βόλο δε θα μπορούσε να λείψει και η επίσκεψή μας στα ξακουστά τσιπουράδικα. Ένα από τα καλύτερα και παλιότερα τσιπουράδικα στη Ν. Ιωνία μας δέχτηκε και δοκιμάσαμε το υπέροχο τσίπουρο αλλά περισσότερο τους ξακουστούς τσιπουρομεζέδες.
Με το κέφι ανεβασμένο (λόγω τσίπουρου) πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Το κλίμα στο λεωφορείο χαρούμενο και ευχάριστο. Οι κριτικές και ο απολογισμός της εκδρομής απ΄ όλους θετικές, και πολλές υποσχέσεις για συμμετοχή στην επόμενη εκδρομή του Συλλόγου.Με την απαραίτητη στάση για τον απογευματινό καφέ, φθάσαμε νωρίς το απόγευμα στη Θεσσαλονίκη